Een van de twee schilderijen die Eppo Doeve maakte voor acteur Henk van Ulsen (1927-2009), heeft een nieuw onderkomen. Podium de Weverij te Zierikzee ontving het schilderij dat eerder in Theater Mondragon hing, uit handen van burgemeester Gerard Rabelink, aldus de PZC.
Het schilderij laat een sleutelscène zien uit Dagboek van een gek, een toneelstuk van Nikolaj Gogol. Henk van Ulsen ging meerdere keren op tournee als de ambtenaar Propritsjin die langzaam krankzinnig wordt. Na een van deze tournees, wilde Van Ulsen geld inzamelen voor een goed doel. Hiervoor liet hij zichzelf meerdere keren portretteren door verschillende kunstenaars, die hun werk naderhand belangeloos lieten veilen.
Doeve schilderde Van Ulsen twee keer, nadat de acteur kwam poseren op zijn atelier in Amsterdam-Zuid. Een paar maanden voor zijn dood sprak een medewerker van het Persmuseum met hem over het werken met Doeve. Van Ulsen: 'Ik herinner me dat ik op ze atelier was en dat ik niet heel lang heb hoeven poseren. Hij werkte heel snel en effectief. Hij praatte kortaf, maar met fonkelende expressieve ogen. Hij had al een grote opzet gemaakt toen ik langskwam. Dat ik bijna het gevoel had dat het schilderij al klaar was. Het was zo eigen; Doeve....alleen al de handtekening was heel eigen.'
Het schilderij laat een sleutelscène zien uit Dagboek van een gek, een toneelstuk van Nikolaj Gogol. Henk van Ulsen ging meerdere keren op tournee als de ambtenaar Propritsjin die langzaam krankzinnig wordt. Na een van deze tournees, wilde Van Ulsen geld inzamelen voor een goed doel. Hiervoor liet hij zichzelf meerdere keren portretteren door verschillende kunstenaars, die hun werk naderhand belangeloos lieten veilen.
Doeve schilderde Van Ulsen twee keer, nadat de acteur kwam poseren op zijn atelier in Amsterdam-Zuid. Een paar maanden voor zijn dood sprak een medewerker van het Persmuseum met hem over het werken met Doeve. Van Ulsen: 'Ik herinner me dat ik op ze atelier was en dat ik niet heel lang heb hoeven poseren. Hij werkte heel snel en effectief. Hij praatte kortaf, maar met fonkelende expressieve ogen. Hij had al een grote opzet gemaakt toen ik langskwam. Dat ik bijna het gevoel had dat het schilderij al klaar was. Het was zo eigen; Doeve....alleen al de handtekening was heel eigen.'